Położenie na Jurze

Wyżyna Krakowsko – Częstochowska, potocznie zwana po prostu Jurą, stanowi fragment rozległej Wyżyny Śląsko – Krakowskiej. Długość pasma ciągnącego się od okolic Wielunia do Krakowa wynosi 160 km, przy średniej szerokości nie przekraczającej 20 km (na północy – do kilku km, w rejonie Krzeszowic – 40 km). Na zachodzie Jura sąsiaduje z Wyżyną Śląską i Kotliną Oświęcimską, od których oddziela ją (miejscami wysoki) dochodzący do 100 m próg denudacyjny (zwany również kuestą, której jeden stok jest długi i łagodny, natomiast drugi bardzo krótki i stromy). Przebieg zachodniej granicy obszaru wytycza linia łącząca kolejno od północy miasta: Wieluń, Krzepice, Kłobuck, Częstochowa, Żarki, Myszków, Zawiercie, Ogrodzieniec, Olkusz, Trzebinia, Babice. Na wschodzie Wyżyna Krakowsko – Częstochowska sąsiaduje z Wyżyną Miechowską, Niecką Nidziańską, a jej granica przebiega wzdłuż Doliny Dłubni przez Maków, Żarnowiec, Pradła, Lelów, Janów, Mstów, Kruszynę, Pajęczno do Wielunia. Ze względu na różnice geomorfologiczne Jurę dzieli się na dwie, nierówne części: północną i południową. Do Wyżyny Krakowskiej Północnej zalicza się: Wyżynę Wieluńską, Płaskowzgórze Częstochowskie, Płaskowyż Ojcowski; do Wyżyny Krakowskiej Południowej zaś: Rów Krzeszowicki, Garb Tenczyński i Bramę Krakowską. Wyżyna Wieluńska rozciągająca się od Wielunia do przełomu Warty w okolicach Częstochowy, charakteryzuje się w porównaniu z innymi częściami Jury, małym urozmaiceniem krajobrazu. Brak tu przede wszystkim typowych dla Wyżyny Krakowskiej ostańców skalnych, które tylko nielicznie występują w przełomie Warty pod Działoszynem. Płaskie wzgórza nie przekraczają wysokości 260 m n.p.m. (źródło: www.jura.info.pl)